W zaprzęgu na samym przedzie biegnie lider. Powinien być to pies najmądrzejszy, ale też szybki (bo jednocześnie jego rolą jest napędzanie reszty drużyny) i taki, do którego mamy zaufanie.
Musimy mieć pewność, że bez problemu wyminie wyprzedzany zaprzęg na zawodach, nie zainteresuje się i nie pobiegnie za napotkaną zwierzyną oraz wykona wszystkie nasze komendy. Obok lidera biegnie pies równie ułożony, ale tylko jeden przyjmuje rolę psiego przewodnika całej drużyny.
Pies biegnący za liderem to swing. Jest to dobra pozycja dla młodego psa, który dopiero uczy się pracować w zaprzęgu i przejawia predyspozycje na przyszłego lidera. Reszta zespołu to tzw. team dogs. Psy biegnące na samym końcu to wheel dogs, które z reguły są najsilniejsze i największe.
Pozycję dla każdego psa wyznaczam poprzez obserwację podczas treningów. Dlatego jeśli wprowadzamy młode psy do zaprzęgu to ważne jest, żeby próbować podpinać je na różnych pozycjach, wówczas możemy stwierdzić na jakiej pozycji pies najlepiej się odnajduje. Często musimy wziąć pod uwagę również relacje panujące między psami. Zdarza się, że mimo, iż chcielibyśmy żeby dwa psy biegły w jednej parze, bo wykazują podobne predyspozycję, np. siłę, to nie możemy ich podpiąć obok siebie, ponieważ nie darzą się wzajemną sympatią i mógłby pojawić się między nimi konflikt.
Im więcej psów mamy w zaprzęgu tym oczywiście trudniej ustalić ich pozycje i ułożyć zgrany zespół. W naszym teamie staramy się, aby nasze psy oprócz biegania w dużym zaprzęgu potrafiły również biegać indywidualnie np. w DS1 (1 pies + specjalna sportowa hulajnoga) lub canicross (biegacz + pies) Niektóre świetnie biegają w zespole i indywidualnie, inne tylko w dużym zaprzęgu pokazują swoje możliwości. W dyscyplinach indywidualnych, np. w klasie DS1 pies powinien mieć jednocześnie cechy lidera i wheel doga, czyli powinien być mądry i siln
Dyscypliny
W sporcie psich zaprzęgów wyróżniamy następujące dyscypliny sprinterskie:
- zaprzęgi – jest to ogólna nazwa dyscypliny, która składa się z zawodnika oraz od jednego do nielimitowanej liczby psów. Najbardziej popularne klasy w ramach tej dyscypliny to:
– DS1 (hulajnoga z 1 psem);
– DS2 (hulajnoga z 2 psami);
– DR4 – (z reguły wózek trzykołowy, rzadziej czterokołowy z 3-4 psami);
– DR6 – (z reguły wózek czterokołowy, rzadziej trzykołowy z 5-6 psami);
– DR8 – (wózek czterokołowy z 7-8 psami);
– Open – (wózek czterokołowy z nielimitowaną liczbą psów, jednak z reguły jest to od 10 do 14 psów),
- canicross – dyscyplina w warunkach dryland, w której startuje biegacz przełajowy z jednym psem,
- bikejoring – dyscyplina w warunkach dryland, w której startuje kolarz z jednym psem (w niektórych krajach dopuszcza się również start z dwoma psami),
- skijoring – dyscyplina w warunkach śnieżnych (on snow), w której startuje narciarz biegowy z jednym lub dwoma psami,
- pulka – dyscyplina już bardzo rzadko spotykana, w której biegacz biegnie za jednym do czterech psów ciągnącym tzw. pulkę na kółkach.
W warunkach śnieżnych odpowiednikiem wózka we wszystkich powyższych klasach są oczywiście specjalne sanie zaprzęgowe.
Sport psich zaprzęgów składa się zatem z różnych dyscyplin. Wyżej opisane dotyczą zawodów sprinterskich, czyli odbywających się na krótkie dystanse od kilku do kilkunastu kilometrów. Oprócz tego możemy wyróżnić również zawody średniodystansowe i długodystansowe
Krystian Rakocy dla Dog&Sport (5/2020)