Canicross - bieganie z psem przypiętym do swojego pana za pomocą uprzęży i specjalnej liny (długość do 2,5 metra - mierzona jest lina rozciągnięta) z amortyzatorem przypięty do pasa o szerokości co najmniej 7 cm i dostosowanego do wymiarów maszera.

Obowiązuje podział na kobiety i mężczyzn oraz kategorie wiekowe:
 

Tabela prezentuje również przewidziane dla danej kategorii wiekowej dystanse, na których rozgrywane są zawody. Preferuje się, aby trasa w drugim etapie była dłuższa niż w poprzednim.

W czasie biegu maszer nie może wyprzedzać, ciągnąć ani zmuszać psa do poruszania się na- przód. Jeżeli pies nie chce lub nie może dalej biec z jakiegokolwiek powodu, maszerowi nie wolno kontynuować biegu.

Do startu dopuszczone są psy, które ukończyły 12 miesiąc życia.

Dopuszcza się również zorganizowanie sztafety na dystansie 3 x 1,5-2 km. Start w tym przypadku jest masowy.

Podczas rozgrywania wyścigów tego typu musherzy mają obowiązek stawiania się na punktach kontrolnych. Są to miejsca, w których maszer może wymienić sanie, zaopatrzyć się w żywność dla siebie i psów, czy po prostu odpocząć. W tych miejscach pozostawić można psy, które nie mogą kontynuować biegu - zadecydować o tym może sam maszer lub lekarz weterynarii, który dokonuje kontroli zaprzęgu.

Bikejoring - (dawna nazwa Velo) to dyscyplina rozgrywana wyłącznie w warunkach bezśnieżnych

Zaprzęg składa się z maszera, poruszającego się na rowerze, na którym może pedałować i jednego psa. Uprząż psa musi być tak skonstruowana, aby nie mógł się z niej samodzielnie wydostać.
Pies ciągnie rower za pomocą liny z amortyzatorem, z jednej strony przymocowanej do końca uprzęży z drugiej do pałąka lub wysięgnika stanowiącego obowiązkowy element każdego roweru.
Długość liny nie może przekroczyć 3 metrów (mierzy się linę rozciągniętą).

W czasie jazdy wyprzedzanie, ciągnięcie lub zmuszanie psa do poruszania się naprzód jest zabronione. Jeżeli pies nie chce lub nie może dalej biec z jakiegokolwiek powodu, maszerowi nie wolno kontynuować jazdy.

Obowiązuje podział na kobiety i mężczyzn oraz kategorie wiekowe:
- juniorzy: 14-17 lat za pisemną zgodą rodzica
- seniorzy: 18-49 lat
- weterani: 50 lat i więcej

Od sezonu 2007 obowiązuje również podziała na psy ras północy oraz pozostałe.

Dystans, na którym rozgrywane są zawody to od 6 do 8 km.

 Dopuszczane są psy, które ukończyły 12 miesiąc życia.

Wyścigi psich zaprzęgów

Ad. 1 Wyścigi krótkodystansowe – sprinty.

Zawodnicy startują zgodnie z klasą i kategorią

*W klasie D nie ma mowy o jakichkolwiek odstępstwach w liściach startujących psów.

- cyfra 0 - otwarta dla zaprzęgów wszystkich ras

- cyfra 1 - zaprzęgi złożone wyłącznie z psów rasy Siberian Husky, lub zaprzęgi złożone z psów nordyckich ras zaprzęgowych z co najmniej jednym Husky Syberyjskim,

- cyfra 2 - zaprzęgi złożone z psów ras: Alaskan Malamute, Pies Grenlandzki, Samojed.

Zawody w takich warunkach odbywają się jesienią i wiosną. Ogromnym utrudnieniem dla organizatorów jest fakt, iż muszą oni brać pod uwagę temperaturę. Optymalna temperatura to 16°C, powyżej tej wartości dystans musi zostać skrócony do wartości minimalnej podanej w tabeli powyżej, natomiast od 20°C zawody mogą być odwołane.

Istnieją również dość precyzyjne wytyczne dotyczące nawierzchni trasy zawodów. I tak np.: nie powinny przebiegać po drogach asfaltowych lub o szorstkiej, ostrej czy bardzo twardej nawierzchni. Jeżeli nie można tego uniknąć odcinki te nie powinny przekroczyć 5% całej długości trasy; powinny to być drogi i dukty leśne o nie jednostajnej i monotonnej scenerii; zjazdy lub podjazdy nie powinny przekroczyć kąta 35°.

Na całej trasie przejazdu powinny być zastosowane różne zabezpieczenia, jak np.: taśmy, znaki informacyjne, osoby funkcyjne.

Wózki mają trzy lub cztery koła. Najczęściej wózek trójkołowy używany jest w zaprzęgach liczących od dwóch do sześciu psów. Jednak zaleca się, aby w zaprzęgach powyżej czterech psów używać wózków czterokołowych. Obowiązkowe są one w przypadku zaprzęgów składających się z ośmiu psów.

W zaprzęgu z dwoma psami można używać również hulajnogi lub roweru bez łańcucha, które muszą być wyposażone w skutecznie działające hamulce, niezależne na każde koło.

W czasie wyścigów maszer ma obowiązek noszenia kasku ochronnego.

b)Śnieżnych:

N - oznacza nielimitowana

Tu również obowiązuje podział na kategorie.

Podczas wyścigów sprinterskich na śniegu maszer korzysta z wyposażenia, które obejmuje: sanie, liny ciągowe, uprzęże dla psów.

Sanie muszą być wyposażone w linę bezpieczeństwa, która może być użyta do przytrzymania lub przywiązania sań, skuteczny hamulec, kotwicę śnieżną, zderzak, zwalniacz (bronę) oraz torbę na psa. Torba powinna być odpowiednio wentylowana, a więc posiadać wystarczającą ilość otworów lub siatkę, których powierzchnia wentylacyjna wynosi minimum 600 cm kw. Powinna być ona tak skonstruowana, aby transportowany pies był w niej całkowicie zamknięty.

Warto wspomnieć, iż wiek, jaki muszą osiągnąć musherzy, aby startować w poszczególnych klasach wyścigów krótkodystansowych jest następujący:

- 18 lat w przypadku klasy A,

      - 16 lat w przypadku klasy B,

      - 14 lat w przypadku klasy C,

      - 12 lat w przypadku klasy D.

Ad. 2 Wyścigi średnio- i długodystansowe – midy i longi.

Wyścigi średniodystansowe - są to wyścigi, podczas których zaprzęg pokonuje od 40 do 100 km.

W wyścigach wieloetapowych w klasach 6 psów oraz 8/10 psów dopuszcza się możliwość posiadania dwóch dodatkowych psów na zmianę.

Organizator może podzielić zaprzęgi również według ras psów, jednak nie jest to obowiązkowe.

Wyścigi długodystansowe - są to wyścigi, podczas których zaprzęg pokonuje minimum 100 km podczas jednego etapu (jeżeli jest to wyścig wieloetapowy) lub pokonuje 160 km (jeżeli jest to wyścig jednoetapowy).

Podczas tych wyścigów występują klasy: nielimitowana i limitowana.

W wyścigach wieloetapowych dopuszcza się możliwość posiadania dwóch dodatkowych psów na zmianę.

W przypadku obu rodzajów wyścigów maszerzy korzystają z sań, których wyposażenie musi się zgadzać z wymogami, jakie postawił organizator. Wyposażenie to może obejmować: kotwicę, linę bezpieczeństwa, śpiwór, ciepłe ubrania, apteczka, buty dla każdego psa w zaprzęgu, kompas, latarka, zapałki i podpałka, naczynia kuchenne, piła i siekiera, jedna lub kilka zapasowych uprzęży, stake-out (system uwiązania psów), para rakiet śnieżnych z wiązaniami.

Żaden z musherów nie może wystartować bez dziennej racji pokarmu dla każdego psa (co najmniej 500 g suchej karmy lub 1 kg mięsa) oraz dziennej racji żywności dla maszera.

- 3 psy - waga trzech psów x 0,6
- 4 psy - waga czterech psów x 0,5

Psy muszą być połączone w pojedynczy szereg.

 Skijoring - pies jest połączony z narciarzem za pomocą liny (długość około 2,5 m(, wyposażonej w amortyzator, którą narciarz przymocowuje do pasa. Pas powinien mieć szerokości co najmniej 7 cm na obszarze stykającym się z kręgosłupem oraz otwarty zaczep lub karabińczyk umożliwiający szybkie wypięcie.

Podobnie jak w pulce wyróżniamy dwie klasy:
- klasa z jednym psem
- klasa nielimitowana z dwoma psami.
Oczywiście z podziałem na kobiety i mężczyzn oraz na wyścigi sprinterskie, średnio i długodystansowe.
Zarówno w pulce jak i w skijoringu zawodnik może wystartować wyłącznie w nartach biegowych, pozbawionych ostrych krawędzi i okutych czubów.

Dystanse jakie są rozgrywane na zawodach tego typu prezentuje poniższa tabela: